مطابق تقويمهاي جمهوري اسلامي از 26 روز تعطيلي 16 روز آن را مناسبتهاي مذهبي، 6 روز را مناسبتهاي ملي و 4 روز را مناسبتهاي حکومتي (22 بهمن، 12 فروردين، 14 و 15 خرداد) تشکيل ميدهند. به جز تعطيلات نوروز تنها مناسبت ملي 29 اسفند ماه روز ملي شدن نفت است.
روزهاي تعطيل در اغلب کشورهاي صنعتي، صرفنظر از آخر هفتهها کمتر از ده روز است. با اين همه هر روز تعطيل ميلياردها يورو به اقتصاد اين کشورها لطمه ميزند. برخي معتقدند کشورهايي چون ايران، که بيشتر به درآمدهاي نفتي متکي هستند، از تعطيليها لطمه کمتري ميخورند. با اين همه کثرت روزهاي تعطيل در ايران چنان است که بحث کاهش آن مدتهاست به طور جدي مطرح شده است. در سالهاي اخير و با توجه به افزايش گرايش به سنتها و آيينهاي پيش از اسلام تقويمهاي ديگري نيز روانه بازار شده است. از اينها ميتوان به تقويمهاي ميترايي، آريايي، و زرتشتي اشاره کرد که در نظر برخي از کارشناسان، در ثبت روزها و مناسبتهاي مهم باستاني از دقت کافي برخوردار نيستند. سال گذشته دولت در اقدامي غيرمنتظره، عيد فطر را به جاي يک روز، سه روز تعطيل اعلام کرد. اين تعطيلي که با حساب روز جمعه چهار روز شد به اعتقاد برخي از کارشناسان حدود 80 ميليارد تومان به اقتصاد کشور لطمه زد. ضرر و زيان تعطيليها بيشتر متوجه بخش خصوصي است که ميکوشد با طولانيکردن ساعات کار روزانه آن را جبران کند. در سالهاي گذشته هر بار بحث کاهش تعطيلات پيش آمده، حذف 29 اسفند، 13 فروردين و دو روز از مناسبتهاي حکومتي بيشتر مطرح بوده. در حالي که بسياري از علما با حذف تعطيلات مذهبي مخالفاند عدهاي نيز خواستار کمرنگتر شدن مناسبتهاي ملي هستند.
+ نوشته شده در چهارشنبه ۸ فروردین ۱۳۸۶ساعت 11:52  توسط ق
|
|