منافع مسافرت
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
* مسافرت كنيد، تا تندرست مانيد.
* مسافرت كنيد، تا تندرست مانيد و روزى كسب كنيد .
انتخاب همسفر
* پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: نخست همسفر انتخاب كن، بعد قدم در راه گذار.
* امـام عـلـى عليه السلام: پـيش از مسافرت، از همسفر جويا شو و پيش از (خريد) خانه، ببين همسايه‌ات كيست .
آداب مسافرت
* امـام صـادق عليه السلام فرمود: مـسافرت خود را با صدقه دادن آغاز كن و هرگاه خواستى بيرون برو، زيرا (با صدقه دادن) سلامت سفرت را مى‌خرى .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله:
هـر گـاه سـه نـفـر هـمـسـفـر شدند آن كه قرائتش بهتر است گر چه سنش كمتر باشد، بايد امامت (نماز) را به عهده گيرد وقتى امام آنها شد سالارشان نيز هموست .
* در حضور پيامبر صلي الله عليه و آله از مردى سخن به ميان آمد و گفته شد: او آدم خوبى است عرض كردند: اى رسول خدا! آن مرد همسفر حج ما بود هرگاه در منزلى فرود مى‌آمديم پيوسته زبانش به ذكر لا الـه الا اللّه گـويا بود تا آن كه كوچ مى‌كرديم و در بين راه نيز همواره ذكر خدا مى‌گفت تا دوباره اتـراق مـى‌كـرديـم. پـيـامـبـر صلي الله عليه و آله فـرمـود: پـس چـه كسى شترش را علوفه مى‌داد و غذايش را درست مى‌كرد؟
عرض كردند: همه ما حضرت فرمود: همه شما از او بهتريد.
* پـيـامـبـر خـدا صلي الله عليه و آله: هر گاه يكى از شما به سفر رفت، در بازگشت حتى اگر شده يك قطعه سنگ براى خانواده‌اش هديه و تحفه بياورد.
* پـيـامبر خدا صلي الله عليه و آله درباره مردانگى در سفر فرمود: مردانگى در سفر عبارت است از بخشيدن از زاد و توشه خود به همراهان و خوش اخلاقى و شوخى كردن، به شرط آن كه معصيت خدا نباشد.
سفرهاى نهى شده
* امام على عليه السلام فرمود: انسان نبايد به سفرى رود، كه مى‌ترسد در آن به دين و نمازش لطمه‌اى وارد آيد.
* مـحـمـدبن مسلم از امام صادق عليه السلام درباره حكم مردى پرسيد كه در سفر جنب مى‌شود و (براى غـسـل كـردن) چيزى جز برف يا يخ نمى‌يابد حضرت فرمود: در اين جا موضوع ضرورت در ميان است او نبايد بار ديگر به چنين جايى كه به دين او لطمه مى‌زند سفر كند.
گردش
* امـام رضـا عليه السلام فرمود: به يكى از گردشگاه‌هاى خود رفتم خدمتكاران فراموش كردند نمك بردارند از اين رو براى ما گوسفندى ذبح كردند.
* عـمـروبـن حريث خدمت امام صادق عليه السلام كه در منزل (و تفريحگاه) برادر خود عبداللّه بن محمد تـشـريف داشت، رسيد و عرض كرد: فدايت شوم! چه شده كه به اين جا آمده‌ايد؟
حضرت فرمود: براى گردش .
سفر آخرت
* امـام باقر عليه السلام فرمود: ابوذر(ره) در كنار كعبه به پا خاست و گفت: من جندب بن سكن هستم. مردم او را در ميان گرفتند ابوذر گفت: اگر يكى از شما بخواهد به سفرى رود، توشه‌اى كه به كارش آيد بـا خـود بـر مى‌دارد پس آيا براى سفر آخرت نمى‌خواهيد توشه‌اى برداريد كه به كارتان آيد؟
مردى برخاست و گفت: ما را راهنمايى كن ابوذر گفت: يك روز بسيار گرم را براى روز رستاخيز روزه بگير و براى كارهاى بزرگ و دشوار (در روز قيامت) حجى بگزار و براى وحشت قبر در دل شب تار دو ركـعـت نـمـاز بـخـوان. سـخن نيكى كه بر زبان آرى و گفتار زشتى كه از آن لب فرو بندى، يا صدقه‌اى كه به بينوايى دهى شايد كه تو بينوا را از آن روز دشوار (قيامت) رهايى دهد.
دنـيـا را دو درم قرار ده: درمى براى خرجى خانوده‌ات و درمى براى آخرتت. سومين درم زيانبار و بى‌فايده است، پس در پى كسب آن مرو.
دنـيـا را دو جـمـلـه دان: جمله‌اى در طلب حلال و جمله‌اى براى آخرتت سومين جمله زيانبار و بى‌فايده است در پى آن مرو. آن گاه گفت: اندوه روزى كه بدان نمى‌رسم مرا كشت .
منبع: ميزان الحکمه، محمدي ري‌شهري، ج 5 .
+ نوشته شده در چهارشنبه ۸ فروردین ۱۳۸۶ساعت 11:58 توسط ق
|
