دماوند کوهی در شمال ایران است که به عنوان بلندترین کوه ایران و بلندترین آتشفشان خاورمیانه شناخته میشود.
این کوه در قسمت مرکزی رشتهکوه البرز در جنوب دریای خزر و در بخش لاریجان شهرستان آمل دراستان مازندرانقرار دارد و فاصله آن از تهران ۶۶ کیلومتر است.
دماوند یک کوه آتشفشانی مطبق است که عمدتا در دوران چهارم زمینشناسی موسوم به دوران هولوسن تشکیل شده و نسبتا جوان است. اما این کوه یک آتشفشان خفته است که امکان فعال شدن مجدد آن وجود دارد. در برخی از سالها از جمله در چهارشنبه ۱۴ شهریور سال ۱۳۸۶، از قله دماوند، دود و بخارهایی خارج شدهاست که برخی از شاهدان آن را گواهی بر فعال شدن این آتشفشان پنداشتهاند.دماوندکه پیش از این هم در سال ۶۸ فعالیت محدودی از خود نشان داده بود. قطر دهانه آتشفشان در حدود ۴۰۰ متر است. قسمت مرکزی دهانه، بوسیله دریاچهای از یخ پوشیده شده و در حاشیه آن دودخانهایی وجود دارد که زمینهای اطراف را به رنگ زرد درآورده اند. جدا از دهانه فعلی، شواهدی از دهانههای قدیمی را میتوان دید. یکی از این دهانههای قدیمی در پهلوی جنوبی و در ارتفاع ۱۰۰ متر قرار دارد که در حال حاضر، محل خروج گازها و دودخانها است. درجه برودت هوا در قله دماوند، در میانه تابستان، بین ظهر تا ساعت ۱۶درحدود ۴درجه زیر صفر است.دامنه دماوند در ارتفاع ۲۰۰۰ تا ۳۵۰۰ متری در بهار یکسره از گلهای شقایق پوشیده میشود.
+ نوشته شده در یکشنبه ۲ بهمن ۱۳۹۰ساعت 8:25  توسط ق
|
|