اب کافي مهمترين همراه شما در کوير است حتي در شرايطي که تشنگي خيلي شديد نيست مي تواند باعث کند شدن فعاليت مغزي شما گردد , بنا بر اين اولين قدم در شرايط بحراني برنامه ريزي براي تهيه آب مي باشد حتي در شرايطي که شما مطمين هستيد نياز مبرمي به آب نداريد . اگر آب در دسترس داريد در نوشيدن آب صرفه جويي نکنيد زيرا نرسيدن آب کافي به بدن مي تواند باعث گيجي , کند شدن ذهن و غلظت خون گردد همچنين کم آبي بدن مي تواند باعث افزايش ترس و  سرد شدن بدن گردد پس در شرايط بحران هرچند که آب کافي در اختيار نداشته باشيد در مصرف آب صرفه جويي نکنيد .
يک انسان معمولي مي تواند براي مدت معيني بدون آب به زندگي ادامه دهد  . مهمترين عامل از پاي در امادن انسان آب نيست بلکه روحيه فرد و عوامل رواني مي باشد . مدت زمان زنده ماندن بستگي مستقيم به دماي محيط و ميزان تعرق دارد از اين روي در شرايط بحران هرگز در زمان تابش خورشيد حرکت نکنيد و به استراحت بپردازيد , زماني که تابش خورشيد به حد اقل ميرسد بهترين زمان براي فعاليت است . براي مثال در مناطق کويري ايران در تابستان و در دماي 49 درجه و بدون مصرف آب حد اکثر زماني که يک فرد زنده مي ماند چيزي در حدود 2 الي 3 ساعت مي باشد . در صورتيکه همين فرد در زمان تابش در زير سايه استراحت کند و در شب به ادامه مسير بپردازد در حدود 5/2 روز مي تواند بدون مصرف آب به زندگي ادامه دهد . نکته حايز احميت ديگر اين است که براي هر روز زنده ماندن در دماي 49 درجه (با احتساب استراحت در روز و حرکت در شب ) به مقدار 2 ليتر آب نياز است .
+ نوشته شده در  جمعه ۲۸ مهر ۱۳۸۵ساعت 7:34  توسط ق  |