ظرفیت شیرین‌سازی آب در جهان تا سال ۲۰۱۳ به ۸۰ میلیون متر مکعب در روز رسید. امروزه بیش از ۱۷ هزار واحد شیرین‌سازی آب در جهان مشغول به کار هستند و بیشتر آنها از سوخت فسیلی استفاده می‌­کنند. مراکز شیرین‌سازی آب دریا در کشورهایی مانند عربستان که نیاز جدی به آب شیرین دارند، از مهمترین مصرف‌کنندگان انرژی هستند.

دو روش عمده شیرین‌سازی آب دریا عبارت است از: روش MED که اساس آن، تبخیر آب شور و سپس تقطیر آن است؛ و روش اسمز معکوس یا RO که بر پایه تصفیه آب شور به وسیله عبور دادن آن از لایه‌های غشایی استوار است.

انرژی هسته­ای دریچه‌ای نو در حوزه شیرین‌سازی آب دریا گشود؛ با استفاده از نیروگاه‌های هسته‌­ای این امکان وجود دارد که هر دو روش شیرین‌سازی مورد استفاده قرار گیرد، با این تفاوت که برای استفاده از روش MED باید از ابتدا این موضوع در سیکل ترمودینامیکی نیروگاه دیده شود، اما در روش RO حتی بدون کوچک‌ترین تغییری در ساختار نیروگاه می­توان از نیروی الکتریسیته تولید شده در نیروگاه برای شیرین‌سازی آب استفاده کرد.

علاوه بر این، شیرین‌سازی آب دریا به کمک انرژی هسته‌­ای، از لحاظ اقتصادی نیز قابل رقابت با انرژی‌های فسیلی است. تجربه سه کشور قزاقستان، ژاپن و هند نشان می‌دهد که شیرین‌سازی آب با استفاده از انرژی هسته‌ای هزینه‌ای بین ۰٫۷ تا ۰٫۹ دلار در هر مترمکعب دارد که با هزینه شیرین‌سازی آب با سوخت فسیلی برابر است؛ این در حالی است که روش هسته­‌ای هیچ‌گونه آلودگی زیست‌محیطی به وجود نمی­‌آورد و از منابع تجدیدناپذیری چون نفت و گاز استفاده نمی­‌کند.

+ نوشته شده در  دوشنبه ۵ بهمن ۱۳۹۴ساعت 7:25  توسط ق  |